நான் (எஸ்.கஸ்தூரி ரங்கன்) 08/01/2023 அன்று எனது 74வது
வயதில் நுழைகிறேன்.
திரும்பிப்
பார்க்கிறேன்...! எனது முந்தைய ஆண்டுகளை. ஒரு சிறு பார்வையில்.
=============================================
“நான்
இதுவரை (8-1-2021) பயணித்த
பாதை” என்ற தலைப்பில் என்னுடைய 72 ஆண்டு
தொடக்கத்தில் என்னைப் பற்றிய ஒரு விளக்கக்காட்சியையும் சில பழைய நிகழ்வுகளை
நினைவுபடுத்தியும்
எழுதப்பட்டது. இந்த 108 பக்கங்கள்
கொண்ட PDF பதிப்பு புத்தகத்தின்
தொடர்ச்சியாக என்னுடைய 74 ஆம்
ஆண்டின் (08/1/2023) தொடக்கத்தில்
மீண்டும் திரும்பிப் பார்க்கிறேன்...! எனது
முந்தைய ஆண்டுகளை. என்னைப் பற்றி ஒரு சில,
சிறு பார்வையில்.
வாழ்க்கையை
அடிக்கடி திரும்பிப் பார்க்கும்போது, நாம்
அனுபவித்த வேதனைகளும், அவற்றைக் கடந்து
வந்த வழிகளும் நமக்கு நம்பிக்கையைத் தரும். எனது ஆர்வத்தின் காரணமாக நான் மீண்டும் சில சம்பவகளை புதிய பார்வையில் முன் வைக்கிறேன்.
எனது பிறந்த தேதி 8, எனவே
எனது முந்தைய PDF வடிவ
புத்தகத்தின் இந்த 8 பக்க
நீட்டிப்பை எழுதுகிறேன்.
--------------------------------------------------------------------------------------------------
திருமணத்திற்குப்
பிறகு எனது பொறுப்பான வாழ்க்கையில் அடியெடுத்து வைத்த பிறகு, எனது குடும்பம் மெதுவாக
விரிவடைந்தது, குழந்தைகள்
பிறந்தன, அவர்கள் வேகமாக
வளர்ந்தார்கள். பள்ளி, கல்லூரிகளில்
தங்களுக்குப் பிடித்த கல்வியைக் கற்று, தங்கள்
எதிர்காலத்தைத் தீர்மானித்தார்கள்.
மகளும் , மகனும் திருமணமாகி சுமூகமான
வாழ்க்கை நடத்துகின்றனர். இருவருக்கும் ஒரு ஆண் மற்றும் ஒரு பெண் குழந்தை உள்ளனர். எனது பேரன்கள் மற்றும் பேத்திகளைப் பார்த்த பிறகு அவர்களின் வளர்ச்சியைக்
காண இன்னும் சில ஆண்டுகள் வாழ விரும்பிகிறேன். இதுவே
இந்த நாளில் நான் இறைவனிடம் செய்யும் பிரார்த்தனை.
எனது பள்ளி வாழ்க்கை முழு மன அழுத்தம் கொண்டது. அது என் கர்மா. நான் அதை சமரசம்
செய்கிறேன். என் பள்ளி நாட்களில் நான் ஏன் கடவுளால் சோதிக்கப்பட்டேன் என்று எனக்கு
புரியவில்லை. பொதுவாக பள்ளி வாழ்க்கை அனைவருக்கும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கும். ஆனால் என்னைப் பொறுத்தவரை அந்த
காலகட்டங்களில் நான் மகிழ்ச்சியாக இல்லை.
பள்ளி நாட்களில் இருந்து அறுபது வருட பழக்கம் என்
நெற்றியில் குங்குமம் ஈடுதல். பள்ளி நாட்களில் என் அம்மா நான் நன்றாகப் படிக்க வேண்டும் என்பதற்காக மகான்களிடம், தேவி உபாசர்களிடம் மற்றும் ஆன்மிக குருக்களிடம்
அழைத்துச் செல்வார்கள். நான் நன்றாகப்
படிக்க வேண்டும் என்பதே என் தாயின் பிரார்த்தனை. அவர்கள்
குங்குமப் பிரசாதம் கொடுத்து ஆசிர்வதிப்பார்கள். சிறு
வயதிலிருந்தே குங்குமத்தை செங்குத்தாக நெற்றியில் இட்டு கொள்வது என் வழக்கம். குங்குமம் தான் எனக்கு நெற்றியில் ஸ்ரீசூரணம்
போன்றது.
பள்ளி நாட்களில் சமஸ்கிருதம் இரண்டாம்
மொழியாக இருந்தாலும், சமஸ்கிருத
ஸ்லோகங்கள் முதலியவற்றைக் கற்பதில் எனக்கு அதிக ஆர்வம்
இல்லை. கல்லூரி வாழ்க்கை சீரானது.
தமிழ்நாடு சிவில் சப்ளைஸ் கார்ப்பரேஷனில் உத்தியோகபூர்வ இடமாற்றம் காரணமாக, நான் வெவ்வேறு இடங்களில், வெவ்வேறு
சூழ்நிலைகளில் ,வெவ்வேறு வகையான நண்பர்களுடன், குறுகிய காலத்திற்கு வேலை செய்தது எனக்கு நல்ல அனுபவத்தை கொடுத்தது. வெவ்வேறு வகையான உணவுகளை ருசிப்பது
எனக்கு மகிழ்ச்சியான தருணங்கள். அவைகள் நினைவில் உள்ளன.
பொதுவாக, எனது
உத்தியோகபூர்வ வாழ்க்கை காலம் சீராக நன்றாகவே இருந்தது.
எனது உத்தியோகபூர்வ சேவையின் போது சக ஊழியர்கள், மூத்த I.A.S
அதிகாரிகள் மற்றும் மாண்புமிகு உணவுத் துறை அமைச்சர்கள்
ஆகியோரிடமிருந்து நான் நல்ல பெயரைப் பெற்றுள்ளேன்.
எனக்கு பலரது
பாராட்டுக்கள் கிடைத்துள்ளன. அந்த கால கட்டங்களில்
நான் அதிக செல்வாக்கு பெற்றவன். நான் 24 மணி நேரமும் வேலை செய்தேன்.
மிகவும் பொறுப்பான வேலை.ஏதேனும்
ஒரு சிறு கவனக்குறைவாக இருந்தால் கூட ,அது விலையுயர்ந்த பிழைக்கு வழிவகுக்கும்.
நான் வாழ்க்கையில் இவ்வளவு தூரம் கடந்து வந்திருக்கிறேன் என்று நினைக்கும் பொழுது அது
எனக்கு ஒரு வியப்பை தருகிறது. என்னால் நம்ப முடியவில்லை.
என் குடும்பத்தார்களுக்கும் மற்றும் என் மேல் நலம் விரும்பிகளுக்கும் என் நன்றியை தெரிவிக்கிறேன்,
ஏனென்றால் அவர்கள் எனக்கு ஆதரவாக
நின்றார்கள்.
நான்
வாழ்க்கையில் எதையாவது சாதித்து இருக்கேனா
என்பதை வாசகர்கள் தான் சொல்ல வேண்டும். அது வாசகரின் பாராட்டைப் பொறுத்தது. நான் ஒரு
கண்ணியமான வாழ்க்கையை நடத்த என் தாய் எனக்கு “அமோகா” அடுக்குமாடி இல்லதில் ஒரு வீட்டைக் கொடுத்தார்கள். குடும்பத்தை
நடத்த என் மகன் துணை நிற்கிறான். என் மனைவி
, என் மகள்,என் மருமகன் மற்றும் என் மருமகள் ஆதரவாக உள்ளனர்.
இவை
அனைத்தையும் தவிர இறைவனின் அருளும், ஆச்சார்யனின்
பரிபூர்ணமான கடாக்ஷமும், நலம் விரும்பிகளின் ஆதரவுகளும்
வெற்றிகரமான வாழ்க்கைக்கு காரணம். வைணவத்தில்
ஆச்சாரியன்
மூலம் மட்டுமே நாம் மோட்சத்திற்கு செல்ல முடியும் என்று
சொல்லப்படுகிறது.
ஒரு வைணவர் கடவுளை எப்படி
வழிபடுகிறாரோ அதே மாதிரி ஆச்சாரியாரையும் வழிபட வேண்டும் என்பது ஒரு தார்மீகக்
கடமை. மோட்சத்தை நாடும் வைஷ்ணவருக்கு ஆசான் இருப்பது அவசியம். ஆகவே, ஒரு ஆன்மீக ஆர்வலர் தனது குருவிடம் மிகுந்த பக்தியைக் காட்டுவதும் அவருடைய
மகிமையைப் பற்றி பேசுவதும் முற்றிலும் அவசியம் என்று சொல்லப்படுகிறது. ஆகவே சமீபத்திய ஆண்டுகளில், நான் ஜீயர் /
ஆச்சார்யன் மீது மிகவும் ஈர்க்கப்பட்டேன்.
நான் நித்யானுஸந்தானங்களை செய்வதில்லை. நான் அடிக்கடி கோவிலுக்கு போகமாட்டேன். கூட்டம் இல்லாத நாட்களில்
கோவிலுக்கு செல்வேன்.
நான் ஏதாவது ஒரு கடவுளை தரிசனம் செய்ய விரும்பினால், கடவுளின் உருவத்தை மனதில் பதிய வைத்து, அதை பிரார்த்தனை செய்வேன். அப்படி பிரார்த்தனை
செய்யும் பொழுது
நான் நேரடியாக வணங்குவதை போல் இருக்கும். இதன் மூலம் நான் திருப்தி அடைகிறேன்.
வாசகர்கள் படிக்கும் போது இது அவர்களுக்கு வேடிக்கையாக
இருக்கலாம். இது
தனிநபரின் திருப்தியைப் பொறுத்தது. என் கருத்துப்படி, இதை யாருக்கும் நிரூபிக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை.
தினமும் கடவுளையும், ஆச்சார்யனையும் மனதாரா
நினைக்கிறேன்.அதுவே
எனக்கு
மகிழ்ச்சியை
தருகிறது. ஸ்ரீ அஹோபில மடத்தின் 46வது ஸ்ரீமத் அழகியசிங்கர் அவர்களிடம்
அனுக்ரஹம் பெற ஆசைப்படுகிறேன்.
நான் விலங்குகளை குறிப்பாக பசு மாடுகளை விரும்புவன். சமீபத்திய ஆண்டுகளில், நான் மனிதர்களுக்கும் பசு மாடுகளுக்கும் இடையே பாலமாக இருக்கிறேன்.
எனது நெருங்கிய உறவினர்கள் மற்றும் நண்பர்கள் மூலம் பசுக்களுக்கு உணவளிக்க சில
நன்கொடைகளை சேகரித்து ஸ்ரீ வீரராகவசுவாமி
தேவஸ்தானத்தில் ஒப்படைத்துள்ளேன்.
என் முயற்சியில் ஓரளவு வெற்றி பெற்றேன். அது எனக்கு மன நிறைவைத்
தருகிறது. பசுக்களுக்கு உதவிய அனைத்து
நன்கொடையாளர்களுக்கும் எனது நன்றியைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். இந்த ஈடுபாட்டின்
காரணமாக, எனது உறவினர் ஸ்ரீ சி.சி.சம்பத்துடன் தொடர்பு ஏற்பட்டது.
என் தந்தையின் மனம் சங்கு-வெள்ளை மற்றும் உன்னதமானது. மறைந்த சகோதரி எங்கள் குடும்பத்தில் பிறந்து அவள்
வாழ்க்கையில் சுக படவில்லை என்றாலும் அவளின் கடைசி மூச்சு வரை அவளை நன்றாக
கவனித்துக் கொண்டோம். இந்த நாளில் மறைந்த எனது தந்தை மற்றும் மறைந்த சகோதரி
அவர்களின் பரிபூர்ணமான ஆசீர்வாதத்திற்காக நான்
பிரார்த்தனை செய்கிறேன்.
எனது குடும்ப உறுப்பினர்களுடன் சேர்ந்து, 90 வயதான எனது தாயை
கவனித்து வருகிறேன்.
எனது
வாழ்க்கையின் கடினமான காலங்களில், நெருங்கிய உறவினர்களிடமிருந்து நான்/நாங்கள்
பெற்ற உதவிகளுக்கு என் நன்றியை தெரிவிக்கிறேன். என் மீது அன்பைப் பொழிந்த,
நேசித்து நெருங்கிய உறவினர்கள் உட்பட பலர் இன்று நம்மிடையே இல்லை. அவர்களின் ஆன்மா சாந்தி அடைய பிரார்த்திக்கிறேன்.
பொதுவாக நான் விரும்பிய படி பொது
வாழ்க்கையில் சில முன்னேற்றம்
நிறைவேறவில்லை, நான் நினைக்காத சில விஷயங்கள் நடந்தன அதுவும் நன்மைக்கே என்று நான் அதை
எடுத்துக்கொள்கிறேன்.
பெரியவர்களின் பல ஆசீர்வாதங்கள், சில நேரங்களில் நான் சில புண்படுத்தும்
வார்த்தைகளையும் ஏற்றுக் கொண்டேன். அதை நான்
சாதாரணமாக எடுத்துக் கொண்டேன்.
நான் கடந்த 54 ஆண்டுகளாக சமுதாயத்திற்கு சேவை செய்கிறேன்.
பெரும்பாலும் என் தந்தை என்னை சமூக நடவடிக்கைகளில் ஈடுபட ஊக்குவிப்பார்,
எனது கல்லூரி வாழ்க்கைக்கு பிறகு நான் அரசியலில் ஈடுபட விரும்பினேன், ஆனால் பல்வேறு சூழ்நிலைகளால் என்னால் ஈடுபட
முடியவில்லை.
சினிமாவில் தொழில்நுட்பவியலாளர்
(எடிட்டிங்) ல் சேர
விரும்பினேன். அதுவும் முடியவில்லை. அதற்காகவும் நான் வருந்துகிறேன்.
உடல்,
மனம் மற்றும் உணர்ச்சி வலியின்
நிலையான நிலையில் வாழ்வது மிகவும் கடினம். இந்த தருணத்தில் எனக்கு
பெரியதாக எந்த குறையும் இல்லை. ஆனாலும் மனதில்
நிம்மதி இல்லை.என் மனம் எப்போதும் அழுகிறது. இருந்த போதிலும் நான் கடவுளை
நிந்திக்கவில்லை, மாறாக நேசிக்கிறேன்.
நான் கர்மா கோட்பாட்டில் தீவிர நம்பிக்கை கொண்டவன்.
கர்மா என்பது நல்ல விஷயங்களைச் செய்வதை மகிழ்ச்சியுடன் வழிநடத்த அனுமதிக்கிறது. நமது
ஒட்டுமொத்த செயல்களின் பலனை, பலன்களை வழங்குவதால், நமது ‘கர்ம வங்கியை’
வாழ்விலிருந்து வாழ்க்கைக்கு எடுத்துச் செல்கிறோம்.வாழ்க்கையில் சோதனைகள் என்பது வந்து போகும் தான். ஆனால் சோதனை எதுவாக இருந்தாலும்
பிரச்சனைகளை எதிர்கொள்ள ஆண்டவன் எனக்கு சக்தி கொடுக்க நான் பிரார்த்தனை செய்கிறேன்.
நான் மெதுவாக சூப்பர் மூத்த குடிமகன் வயதை நோக்கி நகர்கிறேன்.
வயதின் காரணமாக சிறுசிறு உடல் உபாதைகள் உள்ளதால், உடல் நலத்தை பேணிக் கொண்டே
நாட்களை கடக்கிறேன். பொதுவாக
முதிர்ச்சி என்பது உடல் தோற்றத்தை விட முகத்திலும் மனதிலும் அதிகமாக வெளிப்படும். அதில்
நானும் விதிவிலக்கல்ல.
பண்டிகைகள், பிறந்தநாள், திருமண நாள்,
சுப நிகழ்ச்சிகள், போன்ற விசேஷ நாட்களில் அருகில் உள்ள உறவினர்களுடன் சேர்ந்து
கொள்வேன்.
எனது செயல்கள் வெற்றியோ
தோல்வியோ எனது கடமையை நான் செய்தேன். யார் பாராட்டினாலும், பாராட்டாவிட்டாலும் நான் கவலைப்படுவதில்லை. திறமையும்
நேர்மையும் வெளிப்படும் போது மக்கள்
பாராட்டுவார்கள்.
எந்த கால கட்டத்திலும் வாழ்க்கையைத்
திரும்பிப் பார்த்தால் எனக்கு மலைப்பு தான் !
பல மகிழ்ச்சியான தருணங்கள், பல துன்பங்கள், பல ஏமாற்றங்கள், பல
தோல்விகள் மற்றும் பல வெற்றிகளும் கூட. நான் அனைத்தையும்
கடந்து வந்துவிட்டேன்!
எனது மதிப்புகள் மற்றும் நெறிமுறைகள் இப்போது
வடிவம் பெற்றுள்ளன, 50 வயதிற்குப் பிறகு தான் தைரியமாக சில முடிகள் நானே எடுக்கும் வலிமை எனக்கு வந்தது.நான் என்னை ஓரளவிற்கு வெற்றிகரமான
மனிதனாக நினைத்ததில்லை. இத்தனை
பிரச்சனைகள் இருந்தபோதிலும் ஓரளவிற்கு நான் வாழ்க்கையையே வென்றுவிட்டேன் என்பது எனது
கருத்து.
சமீபத்திய மாதங்களில் நான் ட்விட்டரில் (TWITTER ) இடுகையிடுவேன், எனது
பெரும்பாலான இடுகைகள் மற்றவர்களால் அங்கீகரிக்கப்படுகின்றன. அவர்கள் என்
கருத்துக்களை ஏற்றுக் கொள்கிறார்கள் அல்லது என்னைப் பின்பற்றுகிறார்கள் என்று
அர்த்தமல்ல. இந்த ட்விட்டர் ஒரு குறிப்பிட்ட நிகழ்வில் எனது கருத்துக்களை
முன்வைக்கும் வசதியை வழங்குகிறது.
இது
போன்ற எனது (BLOGG)
பதிவர் பதிவுக்கு வாசகர்கள் மத்தியில் நல்ல வரவேற்பு உள்ளது.
குறிப்பிட்ட வலைப்பதிவுக்கான வாசகர்களின் எண்ணிக்கையைப் பார்த்த பிறகு, அவர்கள் ஏற்றுக்கொண்டதில் மகிழ்ச்சி அடைகிறேன். அழகான வலைப்பதிவை உருவாக்குவது உள்ளடக்கத்தின்
ஆழத்தைப் பொறுத்தது.
வாழ்க்கையில் பணம் மட்டும்
அல்ல என்பதை புரிந்துக்கொண்டேன். பணம், பட்டம், பதவி, புகழ், வீடு, தோட்டம்,
நகைகள், கார், சொத்து, மகிழ்ச்சி, உறவுகள் என எதுவுமே கடைசி வரை நம்முடன் வராது என்பதை நான் புரிந்துக்கொண்டேன் . என்னைப் பொறுத்த
வரையில் நல்ல சிந்தனையும், நல்ல செயல்களும் அமைதியான வாழ்க்கைக்கு போதுமானது.
அமைதியை வெளியில் தேடுவதில் பயனில்லை, அது நமக்குள்ளேயே இருக்கிறது
என்பதை அறிந்தேன். எல்லாவற்றையும் மன்னிக்கவும்
சிலவற்றை மறக்கவும் கற்றுக்கொண்டேன்.
எல்லாம் கடந்து போகும், எதுவும் நிரந்தரமில்லை என்பதை நான் புரிந்துக்கொண்டேன்.
காலம் எல்லா காயங்களையும் ஆற்றும்!
என் பார்வையில்
சில மக்கள் வாழும் அன்றாட வாழ்க்கையைப்
பார்த்தால் நான் / நாம்
வாழும் வாழ்க்கை மிகவும் இனிமையானது, அழகானது, எளிமையானது.
வாழ்க்கை ஒரு திருவிழா! வழக்கம் போல் கொண்டாடுவோம்...! வாழ்க
வளமுடன்.
இந்த நாளில் நான் அனைவரின் ஆசியையும் நாடுகிறேன்.
-----
அடியேன் கஸ்தூரி ரங்கன்
98406 06162
